Samotność i udar mózgu – czy idą w parze?

lek.  Tomasz Urbaniak
Katedra i Klinika Intensywnej Terapii Kardiologicznej i Chorób Wewnętrznych, Uniwersytecki Szpital Kliniczny, ul. Przybyszewskiego 49, 60-355 Poznań

Dorośli powyżej 50. roku życia, którzy doświadczają przewlekłej samotności mają o 56% większe ryzyko udaru mózgu. Badanie prowadzone przez dr Yenee Soh z Harvard T.H. Chan School of Public Health wykazało, że taka samotność jest jednym z głównych czynników ryzyka doznania udaru.

Badanie obejmowało 12,161 uczestników powyżej 50. roku życia, które nie przebyły wcześniej udaru niedokrwiennego, którzy w latach 2006-2008 odpowiedzieli brali udział w badaniu dotyczącym samotności. Cztery lata później, 8936 uczestników odpowiedziało ponownie na te same pytania. Uczestnicy zostali podzieleni na grupy w zależności od poziomu samotności: długotrwale niski, zmniejszenie poziomu, niedawne wystąpienie oraz długotrwale wysoki poziom samotności.

W okresie obserwacji od 2006 do 2018 roku, zauważono, że osoby zgłaszające duży poziom samotności w obu ankietach miały o 56% większe ryzyko udaru niż osoby, które tego faktu nie zgłaszały. Badacze spekulują, że za tym związkiem mogą stać czynniki fizjologiczne, behawioralne oraz psychospołeczne.

Dr Soh podkreśliła, że rutynowe badania na samotność są ważne, a lekarze mogą odegrać kluczową rolę w ograniczeniu ryzyka poprzez skierowanie pacjentów do odpowiednich specjalistów.

Więcej w artykule:

https://www.thelancet.com/journals/eclinm/article/PIIS2589-5370(24)00218-9/fulltext